Thursday, December 3, 2009

လူအတစ္ေကာင္ရဲ႕ အန္ဖတ္

လူအတစ္ေကာင္ရဲ႕ အန္ဖတ္

 

က်ေနာ္က ကမ္းလဲမျမင္ တဲ့အကန္း

လမ္းမျမင္ရပဲ လန္းေနတဲ့ေကာင္

ေမွာင္လို႔လားလို႔ေမးေတာ့

ေျပာဖူးပါတယ္

မ်က္မျမင္သိေသာအလင္းဟာ အေမွာင္လို႔

ဒီမွာ . . . တစ္ခါေျပာနဲ႔ မွတ္ထားဗ်ာ

ထပ္ခါထပ္ခါ ေျပာေနရတာ

ကြက္စိပ္ေဟာတဲ့လူေတြရဲ႕အလုပ္

ၾကည့္လိုက္ရင္ မႈန္ကုပ္ကုပ္နဲ႔

အျမင္ကမႈန္ေတာ့လည္း

ကုတ္တာေတာင္ေနရာလြဲတာေပါ့ေလ

တစ္ခါတစ္ေလဟုတ္လား

မေန႔ကလည္းတစ္ခါၾကားလိုက္သလိုပဲ

တစ္ေန႔လာလည္း တစ္ခါတစ္ေလ

ဘတ္စ္ကားက မွတ္တိုင္ေတြကိုမေစာင့္ဘူးဗ်

အာဒမ္နဲ႔ဧ၀က ဘာေတြပဲျဖစ္ခဲ့ျဖစ္ခဲ့

နည္းနည္းေလးေတာ့ျဖစ္ျဖစ္သက္ဆိုင္တယ္ေတာ့ထားလိုက္ ။

မဆိုင္လည္း ဆိုင္ပစ္လိုက္မွာပဲမဟုတ္လား ။

ဆိုင္ကေနမွ ၀ယ္လို႔မရတာ . . .

မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္က လာတာေလ

သူကလည္း သူ႔အထာနဲ႔ေတာ့ သူေပါ့ဗ်

သူ အ, တာေတာ့ဘယ္ဟုတ္မလဲ

အဲဒါလည္း သူ႔အထာပဲကိုး။

ဒါေလးေတာင္မသိရင္ေတာ့

ဦးေႏွာက္က ဆိုဒ္ေသးတယ္ထင္တယ္

ေအာ္ဒါမွာထားေသးလား

ေတြးတတ္ေခၚတတ္တဲ့ေကာင္ ဆိုဒ္ႀကီးႀကီးရခ်င္တယ္လို႔မ်ား. . .

ေတြးပီးမွ လွမ္းေခၚဖို႔ေတာ့ သိထားဗ်ေနာ္

မေတြးပဲလွမ္းေခၚလိုက္ရင္လည္း

အႏၱရာယ္က ခပ္မ်ားမ်ားေလ

ခင္ဗ်ားကေတာ့ ဘယ္ပဲသြားသြား

အေဖာ္ေလးနဲ႔မွမဟုတ္လား ။

အေဖာ္မပါရင္ နိဗၺာန္ေတာင္မသြားဘူးဆိုေတာ့

ဒီတစ္သက္ေတာ့ ေရာက္မယ္မထင္ဘူး။

စိတ္ေရာကိုယ္ေရာႏွစ္ထားၿပီးမွ

အႏွစ္သာရမရွိခဲ့တာ

ႏွစ္ေတြဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ. . . .

အစြန္အဖ်ား ေလွ်ာက္ၿပီးတင္ မထားနဲ႔

မေတာ္ရင္က်ကြဲတတ္တယ္လို႔လည္း

ေလွ်ာက္တင္ပါရေစ

ဒီေလာက္ၾကာေအာင္ေရျမင့္ေပးေနလည္း

ၾကာကေတာ့တင့္မလာဘူး

ေရစက္ကိုေတာင္မွ

ေရတြက္ၿပီးခ်ေနတာပဲဗ်ာ. . . .

ေျပာရတာမ်ားလာေတာ့

အသံေတြ အသြားအလာမရွိေတာ့ပဲ

အ , သြား ၾကရွာၿပီ ။