ကႀကိဳးေပ်ာက္တဲ့ည
ေႏြရာသီကို ငါၾကည့္မရေတာ့ဘူး
ၾကယ္မေၾကြဘူး
ငွက္ဆိုးေတြမေအာ္ဘူး
ဒါေပမယ့္
ေႏြရာသီကုိငါၾကည့္မရေတာ့ဘူး။
ငါ့ဆီက ထြက္ခြါသြားခ်ိန္နဲ႔
ငါ့ဆီကုိျပန္ေရာက္လာခ်ိန္က
တစ္ထပ္တည္းက်ေနတယ္
ကႀကိဳးရွင္ရယ္
ဒီပြဲက ကားလိပ္ခ်တာ သိပ္ေစာလြန္းတယ္။
ရွဴး .. . တိုးတိုး
တိမ္ေတြမအိပ္ေသးဘူး
လမ္းေတြမအိပ္ေသးဘူး
ငါလည္းမအိပ္ေသးဘူး
အာရုဏ္တက္မွ ေန၀င္သြားျပန္ၿပီ ။
လူတစ္ေယာက္ရဲ႕သမိုင္းမွာ
အႏိုင္နဲ႔ပို္င္းသြားတဲ့ဓါးခ်က္ေတြ
ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ားပြင့္ေ၀ခဲ့ၿပီလဲ
ငါ့ရင္ဘတ္ငါဆြဲလွန္ၾကည့္တယ္
ေအာ္ . . . အဲဒီေတာင္ယာေလးေတာင္
ရိတ္သိမ္းခံခဲ့ရၿပီပဲ။
သြားပါ.. .
ငါ့အနားကေနထြက္သြားပါ
ေတာ္ေတာ္ၾကာ
ပန္းရထားနဲ႔အေခၚမွာ
နင္မပါပဲ က်န္ေနခဲ့ပါဦးမယ္။
အသိုက္ပ်က္တဲ့လူငယ္တစ္ဦးရဲ႕ဒိုင္ယာရီမွာ
နက္ျဖန္ခါေတြစုတ္ၿပဲလုိ႔
နင့္လမ္းနင္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ေလွ်ာက္ပါကႀကိဳးရွင္
ေနမ၀င္ခင္ အိမ္ျပန္ေရာက္ပါေစကြယ္ ။ ။
