လူေျခတိတ္ခ်ိဳေပါ့
ေရာင္စံုစကၠဴစြန္တစ္ေကာင္ရဲ႕
မရိုးမသားညပါ
ေရာင္စံုစကၠဴစြန္တစ္ေကာင္ရဲ႕
မရိုးမသားညပါ
ေရာက္တတ္ရာရာအေတြးနဲ႔
လူလိုေတြးၾကည့္တဲ့…….ႏြား
ဂ်ိဳရာမကင္းတာေတာ့ ေသခ်ာတယ္။
အနာရြတ္တိုင္းက
ကိုလက္စထေရာမပါတဲ့ သၾကားလို
မပီမသနဲ႔. . . .
ညဟာေတာ့ ညလိုပဲ ေနတယ္
ငါတုိ႔သာ ငါတို႔လို မေနတတ္ခဲ့ၾကတာ။
စိတ္မပါလက္မပါ ကိုယ္၀န္ေဆာင္သည္လို႔
ငါ့ကိုဂိ်ဳမတပ္နဲ႔
ဒီအိပ္မက္ကငါ့အတြက္မဟုတ္ဘူး
အေယာင္ေဆာင္မ်က္ႏွာဖံုးေတြၾကားက
မင္း…..ေကာင္းစားဖို႔ အတြက္ပါ။
ဒီတစ္ခါ . . .
လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ေနတဲ့လူသံုးေယာက္မွာ
တစ္ေယာက္က ခ်ဳပ္ရာဗရပြနဲ႔
သူ႔ဒဏ္ရာ သူလွ်ာနဲ႔သပ္ျပတယ္
‘အား. . . . နာတယ’္ ။
ေသာက္……………..
(ေတာက္မခတ္တတ္တဲ့…ႏြား)
ဘာသာစကားေတြ…ခဏ ခဏမွားတယ္
အလိုလိုက္လို႔ အမိုက္ေစာ္ကားတာ
ေသခ်ာေတြးရင္…………..
ကိုယ့္အိမ္ေမြးေခြးတစ္ေကာင္ ကိုက္သလိုပဲ
‘အား(. . . .)နာတယ္္’
မိတ္ေဆြ……………..
ဒီအိပ္မက္ကို မက္မယ္ဆို
သင့္အတၱကို အျပင္မွာထားခဲ့ပါ။
ထုတ္ထားလို႔ရသမွ် . . . . .
သယ္ထားၿပီး သယ္ထားလို႔ရသမွ်
ထုတ္ထားခဲ့လိုက္တယ္ . . .
ညဟာ အခ်ိဳေပါ့ေပါ့နဲ႔ ယိုစီး က် ေန ရဲ႕ ။
ၾကယ္ေတြက ငါ သံနဲ႔အတူလင္းလို႔
တစ္ခ်ိဳ႕တစ္ခ်ိဳ႕ ခ်ိဳ႕တဲ့မႈနဲ႔အတူ
မိုးအလင္း လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ထိုင္လို႔
ခ်ိဳေပါ့က်တစ္ခြက္နဲ႔ ညကလည္း
ကိုလက္စထေရာ မွ်မွ်တတနဲ႔
ေသြးစက္ကို ၿမိဳခ်လို႕ . . . . . .။
ညလိုက္ကာကို ဖြင့္ခ်လိုက္တယ္
ေသြးေစးေတြ ျပစ္ခၽြဲ . . . . . . . .
ဒီည မင္းနဲ႔ငါနဲ႔
ကဗ်ာဆြဲၿပီး စစ္တိုက္ၾကတာေပါ့ ။
ေက်းေတာ္မ်ိဳးႏွင့္ရိုးရာ တစ္ဦးကို တစ္ဦးစစ္ကူေပးၿပီး ပစ္ခတ္ထားၾကသည္
