စတုတၳေျမာက္အိပ္မက္ (သို႔) အိပ္မက္ခါးခါး

တစ္ခါတုန္းကေပါ့ အိပ္မက္ခ်ိဳခ်ိဳေလးေတြနဲ႔ က်ေနာ္အိပ္စက္ခဲ့ဖူးတယ္။ ခုခ်ိန္ က်ေနာ့္အနားမွာ သူမမရွိေတာ့ေပမဲ့ သူရွိခဲ့စဥ္္ကလိုပဲ စတုတၳေျမာက္ကဗ်ာေလးကို ေမြးဖြားလိုက္ပါတယ္။ က်ေနာ္ မုန္းလို႔မရႏိုင္ေသးဘူးဆိုတာ သူမသိႏိုင္ပါ့မလားဗ်ာ။

ျပကၡဒိန္ေလးေရ... ျပကၡဒိန္ေလးေရ...
ဒိုင္ယာရီထဲကစေနေတြကို ျပန္ရွာေပးပါကြယ္
အသည္းတစိျခမ္းကိုဖဲ့ယူသြားၾကလို႔...

အမွတ္စဥ္(၁) - ရင္ခုန္သံ
အမွတ္စဥ္(၂) - အနမ္း
အမွတ္စဥ္(၃) - အလြမ္း
အမွတ္စဥ္(၄) - "....."

ကားလိပ္သာခ်လိုက္ပါေတာ့ကြယ္
ကိုယ္တိုင္ေရးဇာတ္ညႊန္းမွာေတာင္မွ
မင္းသားျဖစ္ခြင့္မရွိခဲ့သူပါ

ေလွ်ာက္..... ေလွ်ာက္..... ေလွ်ာက္
ဟုတ္ကဲ့... ဘယ္ကိုေရာက္မွလဲခင္ဗ်ာ
ေေရွ႕မွာ... အသူတစ္ရာနက္တဲ့ေခ်ာက္ေတြနဲ႔

ေျခလွမ္းေတြေလဟာနယ္ထဲေမာင္းခ်လိုက္သလို
ဘယ္ျမစ္ကိုျဖတ္ကူးရမွာလဲ
ေလွတစ္စင္းေတာင္မွမရွိခဲ့ပါကြယ္...

အေတာင္ပံတစ္စံုနဲ႔ေႏြးေထြးေစခဲ့တဲ့နတ္သမီး
ေကာင္းကင္ဘံုကမီးကိုခိုးယူေပးခဲ့သူေပါ့
ဖန္ေျခနင္းနဲ႔ကေျခသည္မေလးရယ္...

သူမေပးခဲ့တဲ့ ညတစ္၀က္အိပ္မက္ေတြနဲ႔
မခ်စ္တတ္တဲ့ရာာသီဆိုးေတြထဲမွာ
ကြဲကြာျခင္းေတြၿပိဳက်လို႔...

ဘာသာျပန္ဖို႔မတတ္ခဲ့တဲ့ ပန္းတစ္ပြင့္ရဲ႕စကားသံ
သန္းေခါင္ယံထဲလြင့္ပ်ံေပ်ာက္ဆံုးသြား
ဒီရထားကဒီမွာတင္လမ္းဆံုးသြားပါတယ္ကြယ္ ။ ။

ခ်စ္သက္တမ္း(၄) လေျမာက္