ေနလည္းကြယ္ၿပီ ၊ လလည္းကြယ္ၿပီ
အလင္းအိပ္မွ
လမ္းေလွ်ာက္ဖို႔ထြက္လာခဲ့တယ္
ဘယ္လိုလမ္းေတြလဲ
ငါလည္းမေလွ်ာက္ပဲ
ငါ့ဆီကိုေရာက္ေရာက္လာေနၾက . . .
ငါ့ဆီကိုေရာက္ေရာက္လာေနၾက . . .
လမ္းေပၚကုိ ငါ့ကုိ ပစ္ခ်လုိက္တာ ဘယ္သူလည္း
မနက္စာလား အေရးမပါတဲ့အလုပ္ေတြလား
ဖိနပ္တစ္ရံ မနက္ၿဖန္ဆုိတပ္မက္မႈလား
တစ္ခါတစ္ခါဆိုတာထက္မနည္း
ကိုယ္ပိုင္လြဲေခ်ာ္ခြင့္နဲ႔
တခုတ္တရ ေမ့ထားလိုက္တဲ့အမွတ္ရမႈမ်ိဳးေတြ
လုပ္ပိုင္ခြင့္တံဆိပ္ကပ္ မတ္တပ္ရပ္ေနတဲ့
ေက်ာက္ရုပ္တုႀကီးက
ျပန္ၿပီး ေျပာျပတတ္ေသးတယ္
အခုေတာ့
မလႈပ္မယွက္ သကၠရ္ဇ္ေတြဟာ
ငါ့ဆီကုိေရာက္ေရာက္လာခဲ့ေပါ့
အမွန္ေတာ့ အမွားျဖစ္ခဲ့တာမဟုတ္ျခင္း
ေျပာတိုင္းရရင္ ရတိုင္းေျပာခ်င္စိတ္
အေလ်ာ့တြက္လက္ခ ေလွ်ာ့ခ်ထားေသာကဗ်ာတစ္ပုဒ္
မိုးဦးေခါင္၍ မိုးေႏွာင္းမရြာေသာ ေႏြရာသီ
အရာရာသည္ ျဖစ္သည္
ထုိသုိ႔ မေသာ မဆင္မၿခင္မႈမ်ားၿဖင့္ ငါမ်ား
အတၱမ်ား ရာဇ၀င္မ်ား အလယ္
ေယာက္ယက္ခတ္နာက်င္မႈမ်ားၿဖင့္
အေကာင္ျမင္ေသာ္လည္း အရိပ္မထင္ေသာေၾကာင့္
ေနပူခ်ိန္ကို ေစာင့္ေနပါသည္။
